نقشه تغییرات استان حسکه در شمال سوریه ظرف یک ماه
داعش (سیاه رنگ) حملات خود را طی مدت اخیر شدت بخشیده است تا شهر را تصرف کند و برای آن لاجرم باید از مانع ارتش سوریه (قرمز) که محاصره شده اند بگذرد.

کوبانی شمال سوریه، 25 ژوئن 2015.
در حملات داعش به شهر کوبانی و روستای برخ بوطان در جنوب آن دستکم 89 تن کشته شدند.(لیست اسامی:https://goo.gl/Lznri5)
میتوان گفت این حملات بزرگ داعش به کردها روال ثابتی به خود گرفته است. اگر منطقه مهمی را در جنگ رودررو از دست بدهند، به فاصله چند روز با عملیاتهای انتحاری از غیرنظامیان در مراکز کردنشین انتقام خواهند گرفت:
داعش 15 مارس بعد از 5 ماه از شهر کوبانی عقب رانده شد، 21 مارس جشن نوروزی کردها در حسکه را هدف گرفت. 15 ژوئن تل ابیض و کل حومه آن را از دست دادند، 25 ژوئن با سه انتحاری به کوبانی حمله کردند.

تشییع 13 عضو سپاه پاسداران کشته شده در سوریه
ظرف دیروز و امروز مراسم خاکسپاری 4 ایرانی، 4 پاکستانی و 5 افغان که در جنگ با مخالفین سوری جان باخته بودند در تهران، مشهد، قم و تبریز برگزار شد:
حسن غفاری، محمد حمیدی و علی امرائی در تهران ( تصاویر: http://goo.gl/4Z6c3m و http://goo.gl/xp4Qoi)
سرور هاشمی، مجتبی میرزایی، مجتبی حسینی،محمدهادی هاشمی و حسن فراهانی در مشهد ( http://goo.gl/Y802nh)
حامد جوانی در تبریز (http://goo.gl/BuRBoM)
امتیاز حسین، سید حسن، منیر حسین و عقید حسین در قم (http://goo.gl/Iw214D)

ایران و سیر تحول ارتش سوریه از آغاز انقلاب 2011.
گرافیتی روی دیواری در شمال استان حما

دستگاه تبلیغاتی داعش و چرخه‌ی وحشت
صبح امروز رسانه های نزدیک به داعش فیلمی منتشر کردند که در آن 15 نفر به اتهام جاسوسی برای ارتش عراق به شکلی دهشتناک توسط این گروه اعدام میشوند. استراتژی کماکان همان است که پیش از این به هنگام زنده سوزاندن معاذ کساسبه خلبان اردنی در این صفحه خوانده بودید:
«حال که دیگر سر بریدن‌های بی‌رحمانه اثر بهت آور اولیه خود را روی افکار عمومی از دست داده اند و واکنشی برنمی انگیزند، داعش در چهارچوب استراتژی قدیمی خود مرگ‌های دلخراش‌تر را جایگزین میکند: شوک میدهد، ترس آفرینی را به عنوان سلاح اصلی خود به کار میگیرد و نام خود را بر سر زبانها می‌اندازد.»
اگر داعش قبلاً در فیلمهای تبلیغاتی خود از ذبح کردن، گردن زدن، پرتاب از ارتفاع و زنده سوزاندن استفاده کرده بود حالا در فیلم جدید روشهای تازه خود برای اعدام رونمایی میکند؛ افراد را در خودرو مینشاند و آن را با آر.پی.جی هدف قرار میدهد، عده‌ای را در قفس میکند و در استخری غرق میسازد و بر گلوی شماری دیگر گردنبند انفجاری میبندد و آنها را منفجر میکند.
کشتار وحشیانه افراد و به تصویر کشیدن و پخش گسترده آن توسط داعش تنها یک جنایت جنگی نیست، بلکه بخشی است از پروژه عظیم تبلیغات این سازمان که در خدمت اهداف این گروه قرار دارد. سلاحی است در دست این گروه که با آن در دل سربازان جناح مقابل خود وحشت می‌اندازد و از طرف دیگر درنده‌خویان و خشونت‌طلبان افراطی را از نقاط مختلف جهان به اردوگاه خود میکشاند.
اما داعش برای پخش این سیاست وحشت نمیتواند صرفاً بر روی رسانه های وابسته به خود تکیه کند چرا که رسانه های داعش گستره‌ی مخاطب محدودی دارند و محتوای تولیدی آنها، به خصوص با اتخاذ سیاستهای جدید شبکه‌های بزرگ اجتماعی، به سرعت حذف میشوند. برای این سازمان مهم این است که چطور رسانه مخالفان را به خدمت خود درآورد وبه نظر راه آنرا فراگرفته است: هرچه فیلم‌ها وحشیانه تر، بازتاب رسانه‌ای آن بیشتر. درنتیجه بصورت سیستماتیک با جایگزین کردن روشهای دلخراش‌تر قتل اسیران، رسانه های مخالف را متقاعد میکند تا برای نشان دادن سنگدلی و بربریت داعش، تصاویر و فیلمهای تبلیغاتی این گروه را منتشر کنند واینگونه آنها را به گرداب وحشت میکشاند و وارد بازی خود می‌کند. این سازمان نمی‌تواند در مقابل موشک هواپیماهای ائتلاف برای جنگجویانش کار چندانی انجام دهد، ولی میتواند به مدد همین کار رسانه‌ای عظیم به ازای هر سربازی که از دست می‌دهد، هزاران تن را در جبهه مقابل سست کند و افراد بسیار را از اقصی نقاط جهان به کمپ‌های آموزش نظامی خود در عراق و سوریه بکشاند.
آنچه تشکیلاتی تروریستی همچون داعش را از مابقی سازمانهای مشابه متمایز کرده، راه انداختن همین سازوکار رسانه‌‌ای است که روی تمامی لایه‌های مخاطب حساب می‌کند و آنها را از هر قشری به بازی خود می‌گیرد: از کارمندان حرفه‌ای و موجه رادیو و تلویزیون‌ها تا انسانهای عادی دلسوز و با حسن‌نیت در این چهارچوب جنگ روانی مهره‌ای می‌شوند که لازم نیست لباس نظامی بپوشند و ماشین پر از ماده انفجاری را به سمت مقر ارتش عراق در الرمادی برانند تا جنگجوی داعش محسوب شوند. همین که در چرخه تبلیغات داعش و گردش اطلاعات نقش خود را ایفا کنند برای این سازمان کافی است.
از آنجا که صفحه گزارش جنگ از ابتدای فعالیت خود هرگز نخواسته است جزئی از این زنجیره ی تولید وحشت باشد، همچنان روال ثابت خود را حفظ کرده و با خودداری از انتشار تصاویر و فیلمهای این جنایات ضدانسانی، صرفاً به ذکر اخبار بسنده میکند.

تلبیسه، حمص، 18 ژوئن 2015
درمانگاه میدانی شهر پس از بمباران هوائی ارتش سوریه.

ادلب، شهر اریحا، ژوئن 2015
یک دستگاه ماشین «بی سیم تراک 32″، از تجهیزات مخابراتی ویژه جنگ ساخت صنایع نظامی ایران که توسط مخالفین سوری غنیمت گرفته شده است.
شهر اریحا که مسئولیت نظامی آن به عهده یگانهایی از سپاه پاسداران ایران و حزب الله لبنان بود سه هفته پیش در پی حمله مخالفین سوری (عمدتا جیش الفتح) از کنترل حکومت بشار اسد خارج شد.

با عذر خواهی از دنبال کنندگان صفحه بابت وقفه ای که طی این مدت پیش آمد.
گزارش جنگ در سوریه و عراق را از سر میگیریم.

مخالفین سوری در حلب( شاخه نورالدین زنگی) بخش باقیمانده محله راشدین در غرب شهر را از کنترل ارتش سوریه خارج کردند؛ البته ارتش سوریه دراینجا اصطلاح چندان دقیقی نیست چرا که ترکیبی از فلسطینیهای لواء القدس، عراقی های حرکه النجبا و لبنانیهای حزب الله مسئولیت نظامی این منطقه را برعهده داشتند.
گرچه طی سال گذشته مرزهای درگیری در حومه شمالی بیرون شهر بسیار با جابجایی همراه بود، مرزها در داخل حلب ماههاست بدون تغییر مانده اند و به خاطر چسبندگی خطوط ارتش/مخالفین، جنگ در داخل شهر بسیار کند و فرسایشی پیش میرود و عملا اغلب درگیریها بر سر یک خانه یا یک بلوک ساختمانی دنبال میشود.
فیلم زیر که مربوط به گروه نورالدین زنگی در هفته اخیر است جنس درگیریها در منطقه را نشان میدهد.