دستگاه تبلیغاتی داعش و چرخهی وحشت
صبح امروز رسانه های نزدیک به داعش فیلمی منتشر کردند که در آن 15 نفر به اتهام جاسوسی برای ارتش عراق به شکلی دهشتناک توسط این گروه اعدام میشوند. استراتژی کماکان همان است که پیش از این به هنگام زنده سوزاندن معاذ کساسبه خلبان اردنی در این صفحه خوانده بودید:
«حال که دیگر سر بریدنهای بیرحمانه اثر بهت آور اولیه خود را روی افکار عمومی از دست داده اند و واکنشی برنمی انگیزند، داعش در چهارچوب استراتژی قدیمی خود مرگهای دلخراشتر را جایگزین میکند: شوک میدهد، ترس آفرینی را به عنوان سلاح اصلی خود به کار میگیرد و نام خود را بر سر زبانها میاندازد.»
اگر داعش قبلاً در فیلمهای تبلیغاتی خود از ذبح کردن، گردن زدن، پرتاب از ارتفاع و زنده سوزاندن استفاده کرده بود حالا در فیلم جدید روشهای تازه خود برای اعدام رونمایی میکند؛ افراد را در خودرو مینشاند و آن را با آر.پی.جی هدف قرار میدهد، عدهای را در قفس میکند و در استخری غرق میسازد و بر گلوی شماری دیگر گردنبند انفجاری میبندد و آنها را منفجر میکند.
کشتار وحشیانه افراد و به تصویر کشیدن و پخش گسترده آن توسط داعش تنها یک جنایت جنگی نیست، بلکه بخشی است از پروژه عظیم تبلیغات این سازمان که در خدمت اهداف این گروه قرار دارد. سلاحی است در دست این گروه که با آن در دل سربازان جناح مقابل خود وحشت میاندازد و از طرف دیگر درندهخویان و خشونتطلبان افراطی را از نقاط مختلف جهان به اردوگاه خود میکشاند.
اما داعش برای پخش این سیاست وحشت نمیتواند صرفاً بر روی رسانه های وابسته به خود تکیه کند چرا که رسانه های داعش گسترهی مخاطب محدودی دارند و محتوای تولیدی آنها، به خصوص با اتخاذ سیاستهای جدید شبکههای بزرگ اجتماعی، به سرعت حذف میشوند. برای این سازمان مهم این است که چطور رسانه مخالفان را به خدمت خود درآورد وبه نظر راه آنرا فراگرفته است: هرچه فیلمها وحشیانه تر، بازتاب رسانهای آن بیشتر. درنتیجه بصورت سیستماتیک با جایگزین کردن روشهای دلخراشتر قتل اسیران، رسانه های مخالف را متقاعد میکند تا برای نشان دادن سنگدلی و بربریت داعش، تصاویر و فیلمهای تبلیغاتی این گروه را منتشر کنند واینگونه آنها را به گرداب وحشت میکشاند و وارد بازی خود میکند. این سازمان نمیتواند در مقابل موشک هواپیماهای ائتلاف برای جنگجویانش کار چندانی انجام دهد، ولی میتواند به مدد همین کار رسانهای عظیم به ازای هر سربازی که از دست میدهد، هزاران تن را در جبهه مقابل سست کند و افراد بسیار را از اقصی نقاط جهان به کمپهای آموزش نظامی خود در عراق و سوریه بکشاند.
آنچه تشکیلاتی تروریستی همچون داعش را از مابقی سازمانهای مشابه متمایز کرده، راه انداختن همین سازوکار رسانهای است که روی تمامی لایههای مخاطب حساب میکند و آنها را از هر قشری به بازی خود میگیرد: از کارمندان حرفهای و موجه رادیو و تلویزیونها تا انسانهای عادی دلسوز و با حسننیت در این چهارچوب جنگ روانی مهرهای میشوند که لازم نیست لباس نظامی بپوشند و ماشین پر از ماده انفجاری را به سمت مقر ارتش عراق در الرمادی برانند تا جنگجوی داعش محسوب شوند. همین که در چرخه تبلیغات داعش و گردش اطلاعات نقش خود را ایفا کنند برای این سازمان کافی است.
از آنجا که صفحه گزارش جنگ از ابتدای فعالیت خود هرگز نخواسته است جزئی از این زنجیره ی تولید وحشت باشد، همچنان روال ثابت خود را حفظ کرده و با خودداری از انتشار تصاویر و فیلمهای این جنایات ضدانسانی، صرفاً به ذکر اخبار بسنده میکند.