تلاش ایران در حفاظت از اسد در برابر محکوم شدن به خاطر کاربرد سلاح شیمیایی

ارتش سوریه بار دیگر شمال حمص را با گاز سمی هدف قرار داد.
چندی پیش در 29 آگوست ارتش سوریه محل حضور مخالفین در شهر رستن در شمال حمص را با گاز کلر بمباران کرد و 5 عضو ارتش آزاد را کشت و 25 تن را مصدوم ساخت ( بیانیه درمانگاه میدانی رستن درباره آن حمله را اینجا ببینید: https://goo.gl/b6bJoi / تصاویر اجساد بدون زخم قربانیان اینجا(دلخراش: https://goo.gl/dxP4mp )
امروز، 31 اکتبر 2015 بار دیگر شمال حمص و اینبار شهر تلبیسه هدف گاز سمی ارتش قرار گرفت که طی آن دستکم سه تن جان باختند و 40 تن مصدوم شدند. (بیانیه درمانگاه میدانی تلبیسه https://goo.gl/AjdpJC / فیلم از مصدومین: https://goo.gl/sJVeWF )

لحظه اصابت موشک جنگنده روسی و موج انفجار حاصل از آن در رستن، شمال حمص، دیروز 30 اکتبر 2015

صحنه‌ای از جنگ میان تیپ سلطان مراد(زیرشاخه‌ ترکمن‌های ارتش آزاد) علیه نیروهای تحت فرماندهی سپاه پاسداران ایران در حومه سابقیه در جنوب حلب، 26 اکتبر 2015
از میان جبهه‌هایی که نیروهای «ائتلاف جدید» از 30 سپتامبر به این سو درسوریه باز کرده‌اند، جبهه جنوب حلب محدوده‌ای است که این نیروها توانسته‌اند روستاهای تازه تصرف کرده را نگه دارند و گرچه آرام و پرتلفات، اما پیوسته به جلو حرکت کنند. این جبهه نشان میدهد که گرچه موشکهای تاو مخالفین و نحوه دفاع انان میتواند تا حدودی حرکت طرف مقابل را کند کند، اما برای متوقف کردن هجوم و پس گرفتن مواضع از دست رفته کفایت نخواهند کرد و مشکل قدیمی مخالفین این ناحیه در نداشتن انسجام تا اینجا برطرف نشده است.

مقایسه‌ی میزان تلفات غیرنظامی 13 ماه عملیات جنگنده‌های ائتلاف به رهبری آمریکا در سوریه با 1 ماه عملیات جنگنده‌های روسی.
* قربانیان بمبارانهای امروز در آمار محاسبه نشده‌‌اند.

حلب، امروز 30 اکتبر 2015
بمباران محله‌های الکلاسه و الفردوس شهر حلب توسط جنگنده روسی دستکم 17 تن ( شامل 14 کودک) را کشت (لیست اسامی کامل: http://goo.gl/YUfLdI )
فیلمی از لحظات اولیه آن را اینجا ببینید: https://goo.gl/rc6rdk
اسامی کودکان:
1- وردة طنو “9 ساله ”
2- جنى ياسين “5 ساله ”
3- علي طنو » 7 ساله ”
4- محمد طنو”شیرخواره”
5- وليد حبوش “3 ساله ”
6- حسين سامر الحسن “3 ساله ”
7- علي حسن عبد القادر “10 ساله ”،
8- بدرية حسن عبد القادر “12 ساله ”
9- هاجر أحمد أمين ” 5 ساله ”
10- رضا زياد عاصي “9 ساله ”
11-محمد عاصي “11 ساله ”
12- عبد الله أحمد شحيبر”16 ساله ”
13- سهام رمضان “10 ساله ”
14- مصطفى يونس “12 ساله ”

شهرک دوما، دمشق، امروز 30 اکتبر 2015 پس از حمله هوائی که دستکم 61 کشته برجاگذاشت.
رد دودها در هوا نشان میدهد که چطور جنگنده طول خیابان بازار را هدف گرفته است.

در همان حال که مذاکرات وین بر سر آینده سوریه با حضور ایران و روسیه آغاز شده است، این دو کشور حامی حکومت بشار اسد حاضر نشده‌اند به خاطر جریان مذاکرات دستکم یک روز بمباران‌های مناطق مسکونی را در سوریه متوقف کنند. بدینگونه، امروز شهرهای مختلف این کشور شاهد خونبارترین صحنه‌های کشتار غیرنظامیان بود و تنها در یک مورد، اصابت 9 موشک به بازار شهرک دوما در دمشق دستکم 61 تن را کشت.(لیست اسامی اعلام شده توسط امداد شهری دوما: https://goo.gl/zh9JbV )
فیلمی از لحظات اولیه را اینجا ببینید: هشدار، تصاویر بسیار دلخراش +18 https://goo.gl/NbFGAR
عکس محوطه درمانگاه دوما را امروز 30 اکتبر 2015 نشان میدهد. فیلمی از آن را اینجا ببینید: https://goo.gl/gnohYm

روشنفکران ایرانی علیه دخالت نظامی در سوریه-1
مرتضی کاظمیان، فعال مدنی و ملی‌مذهبی، در مقاله‌ای با عنوان » سپاه در سوریه؛ با کدام مجوز؟» که در وبسایت روزآنلاین منتشر شده است به موضع گیری علیه دخالت نظامی سپاه پاسداران ایران در سوریه پرداخته است.
او در بخش‌هایی از این مقاله با انتقاد از جوّ امنیتی موجود، فعالین جامعه مدنی ایران را به پرسشگری درباره حضور نیروهای نظامی ایران در سوریه فراخوانده و هشدار داده است که ادامه وضع فعلی عوارض سوء‌ خود را بر سر ایران آوار خواهد کرد:
«رهبر جمهوری اسلامی مکرر این ملاحظه را مطرح کرده که ایران از سوریه حمایت می‌کند چون این کشور را «خط مقاومت» در برابر اسرائیل می‌داند…اما «عمق استراتژی» و «خط مقاومت»ی که اقتدارگرایان حاکم در جمهوری اسلامی تعریف کرده‌اند، چه نسبتی با منافع ملی دارد، و در کدام گفت‌وگوی توأم با امنیت در داخل کشور، و در روند کدام مناسبات دموکراتیک تعریف و اتخاذ شده است؟
ریخت‌وپاش نظامی و هزینه‌کرد در کشوری که حتی «همسایه»ی ایران نیست… برای رهبر جمهوری اسلامی و نظامی ـ امنیتی‌های همسو و گرداگرد، توجیه دارد. ابراز وجود و ایفای نقش به‌مثابه‌ی «بازیگر» در منطقه، امتیازگیری از غرب و رقبای سیاسی، و تداوم رژیم اقتدارگرا. اما برای مردم ایران چه مابه‌ازایی دارد؟ برای جوانان جویای کار، روستاییان تشنه‌ی آب، کودکان دچار سوء‌تغذیه، حاشیه‌نشین‌های شهرهای بزرگ و چرخ‌های راکد صنعت و…؟ پاسخ چندان دشوار نیست: هیچ.
کانون مرکزی قدرت در جمهوری اسلامی به‌شکل رسمی و علنی، نظامی‌گری در منطقه را ـ به‌ویژه پس از تغییر روش در ماجراجویی هسته‌ای ـ در دستور کار قرار داده‌؛ بدون مجوز از ایرانیان، بی هیچ ‌اعتنا به افکار عمومی در ایران، رها از هر قید و بندی در قبال جامعه‌ای که مالیات می‌دهد و تاوان مستقیم و غیرمستقیم سیاست‌های امنیتی حاکمان را، و بی‌آنکه اجازه‌ی اظهارنظر و داوری شهروندان را فراهم سازد.»

متن کامل مقاله را می‌‌توانید اینجا بخوانید: http://goo.gl/wGXT3I
* صفحه گزارش جنگ از این پس در کنار روند معمول خود، به بازتاب واکنش‌های فعالین جامعه روشنفکری ایران نسبت به دخالت نظامی در سوریه خواهد پرداخت.