پس از ۲۴ ساعت رعایت نسبی آتش‌بس از سوی نیروی هوایی روسیه/سوریه، که یکی از آرام‌ترین روز‌های پنج سال اخیر جنگ داخلی را از منظر تلفات غیرنظامیان رقم زد، جنگنده‌ها از صبح امروز بار دیگر بمباران شهرک‌های حومه‌ی حلب، حمص و حما را از سر گرفته‌اند.
*فیلم بمباران‌های ساعاتی پیش دارعزه در غرب حلب (https://goo.gl/ILz9Us )، عحربنفسه در جنوب حما (https://goo.gl/jg4wV5 ) وعندان و کفرحمره در شمال حلب (https://goo.gl/CHkoQ5 )

روسیه، ایران و آغاز اجرایی شدن توافق «ترک مخاصمه‌» در سوریه
سرانجام پس از چندین هفته گفتگو میان روسیه و آمریکا، از شب گذشته توافق ترک مخاصمه میان حکومت سوریه/ متحدین و مخالفان مسلح سوری با میانجیگری سازمان ملل به اجرا گذاشته شد. پس از ژوئن ۲۰۱۲ و توافق پیشنهادی کوفی‌ عنان که ۲۴ ساعت بیشتر به درازا نکشید این مهمترین واقعه از نوع خود در تاریخ ۵ ساله‌ی جنگ داخلی است که امید‌ها را در افکار عمومی نسبت به پایان این بزرگترین بحران انسانی عصر حاضر افزایش داده است. با این‌ حال آن‌چه در واقعیت جریان دارد حقیقتی متفاوت است که به بدبینی فزاینده نسبت به برقراری آتش‌بس دامن می‌زند.
اینکه چرا روسیه حاضر شده است در چنین زمانی پای چنین توافقی را امضا کند عمدتا ریشه در معادلات نظامی روی زمین دارد و این واقعیت که بعد از قریب ۵ ماه سرانجام دو فاز اولیه‌ی حمله‌ی نظامی ایران و روسیه به خاک سوریه محقق شده است:
نخست در استان لاذقیه که با تصرف سه شهرک اصلی سلمی، ربیعه و کنسبه بدست نیروهای حامی بشار اسد کار شورشیان در این استان را می‌توان تمام شده فرض کرد. ویرانه‌های کنسبه که هفته پیش به تصرف نیروهای حزب‌الله لبنان، روسیه و ارتش سوریه درآمد آخرین دیواره‌های دژ شورشیان را در کوه‌های جبل‌ اکراد فروریخت. تکلیف مابقی روستاهای باقی مانده در این منطقه نیز که ارزش استراتژیک ندارند پیشاپیش مشخص است؛ چه مخالفان مسلح سوری و چه النصره و گروه‌های جهادی وابسته به آن نظیر حزب اسلامی ترکستان که در این منطقه فعال بودند عقب نشسته‌اند و حضور افراد باقیمانده‌ی این گروه‌ها نیز بیشتر تابعی از استراتژی «ضربه و فرار» است و نه داشتن برنامه‌ای مدون برای بازپس گیری نقاط از دست‌رفته. ایران و روسیه آمده بودند تا در وهله‌ی اول پایگاه ساحلی اسد را برایش ایمن سازند و می‌توان گفت بخش سرنوشت‌ساز آن که ارتش سوریه سه سال از پس آن برنیامده بود به یاری روسیه امکان پذیر شده است.
دومین فاکتور محقق شده، قطع یک شاهرگ حیاتی حلب و ادلب به دست نیروهای وابسته به سپاه پاسداران ایران در شمال حلب بود. هر چند عملیات این نیروها در جنوب حلب برای قطع بزرگراه با شکست مواجه شد، در شمال با موفقیت در رسیدن به دو شهرک نبل و الزهرا، راه ارتباطی ادلب و شهر حلب به مرز باب‌السلامه در مرز ترکیه قطع شد و این عمل همزمان یکی از دشوارترین موانع ایزوله کردن ادلب و همچنین تکمیل محاصره‌ی نهایی حلب بخش مخالفین به عنوان هدف‌های بعدی ائتلاف ایران-روسیه را از سر راه برداشت. حال به نظر موعد مناسبی می‌رسید تا چه برای تجدید قوا، چه برای آرام ساختن درخواست‌های جهانی برای آتش بس، توافقنامه‌ای امضا شود که متن آن در روزهای اخیر منتشر شد.
در توافقنامه‌ی ترک مخاصمه اما، بندی سرنوشت‌ساز که نتیجه‌ی فشار و تحمیل آمریکا و امتیازدهی روسیه باشد یافت نمی‌شود، در سوی مقابل بندی وجود دارد که همچون سیاهچاله‌ای درون متن توافق بالقوه قابلیت آن را دارد که هر ذره‌‌ از نور خوشبینی را در خود ببلعد: اینکه مفاد قرارداد ترک مخاصمه شامل داعش، النصره و گروه‌های تروریست مورد تصویب سازمان ملل نمی‌شود.
روسیه از آغاز دخالت نظامی ۵‌ماهه‌ در سوریه، اعمال خود را همواره در دستگاه تبلیغاتی عمدتا تحت عنوان «جنگ با داعش و النصره» توصیف کرده است ولو با وجود اینکه مقامات امنیتی غربی بارها اعلام کرده‌اند هدف حملات صورت‌گرفته غیرنظامیان و مخالفان مسلح «میانه‌رو»ی سوری هستند. این بند نیز تکرار همان ادعای همیشگی روسیه است و در این میان موضوع آن نیست که جبهه النصره، زهرآلود‌ترین گروهی که به جان انقلاب سوریه افتاد و با نام سیاه القاعده و با وحشیگری مختص آن سازمان تمام اعتبار انقلاب ۲۰۱۱ را با خود به پایین کشید، هدف گرفته شود؛ موضوع آن است که این بند چراغ سبزی است، بدون شروط محدود‌کننده که قاعدتا می‌بایست زیر فشار ایالات متحده وضع می‌شد، تا همچون گذشته به نام النصره تمام مناطق حلب، ادلب، حمص و دمشق را به منطقه‌ی کشتار آزاد هوایی غیرنظامیان و مخالفان مسلح سوریه بدل کند. همچنان که پس از اعلام توافقنامه سرگی لاوروف در مصاحبه مطبوعاتی اعلام کرد که حومه حلب از توافق بیرون است چون النصره در آن‌جا حاضر است و یک مقام نظامی ارتش سوریه نیز شهرک داریا در دمشق( قلب ناحیه‌ی تحت کنترل ارتش آزاد) را خارج از توافقنامه خواند چرا که قرارداد شامل النصره که «داریا را در اختیار دارند» نمی‌شود.
در پایان گرچه امروز آرزوی صلح در سوریه و امید به تحقق آتش‌بس بیش از هر زمانی در میان افکار عمومی پدیدار شده است، اما از روی آنچه در این ماه‌ها صورت پذیرفته است می‌توان گفت آنچه به نام «پذیرش ترک مخاصمه» اعلام شده است با تردید‌های جدی همراه است. محتمل است که تنش در شماری از جبهه‌های درگیری مستقیم موقتا کم شود، اما اگر بمباران‌ها ادامه یابد و تحرکات زمینی در نقطه‌های هدف قبلی انجام پذیرد، این فرصت را نه ترک تخاصم، که در حقیقت آمادگی برای آغاز فاز دوم تخاصم می‌توان نامید؛ مرحله‌ای درمیانه‌ی طرح جامع روسیه-ایران برای بازگرداندن سوریه‌ی اسد.
روسیه و ایران برای آتش‌بس به سوریه نیامده‌اند، برای بردن جنگ آمده‌اند و مادام که جسم‌ بی‌جان غیرنظامیان سوری از لابلای آوار بمباران‌ها خارج می‌شود عطش این دو کشور برای فتح خاک سوریه را نمی‌توان پایان یافته تلقی کرد.

قربانیان حمله‌ی دیروز ایران به غرب حلب
در جریان عملیات ناموفق نیروهای تحت فرماندهی سپاه پاسداران در غرب حلب در شیخ عقیل و حومه‌ی قبتان الجبل، مطابق روال گذشته نیروی هوایی روسیه برای باز کردن راه نیروی زمینی منطقه را زیر آتش گرفت که در اثر اصابت موشک ۷ عضو یک خانواده (شامل دو زن و دو کودک) در روستای قبتان الجبل کشته شدند.
فیلم از اجساد در محل را اینجا ببینید (هشدار:حاوی تصاویر دلخراش):
https://goo.gl/Lmfmkf
* تصاویر افغان‌های عضو تیپ فاطمیون سپاه پاسداران در حمله‌ی دیروز، ۲۵ فوریه ۲۰۱۶:
* https://goo.gl/4AtfyY

فیلمی از درگیریهای شدید دیروز در روستای شیخ عقیل و حومه‌ی قبتان الجبل میان مخالفان مسلح سوری (گروه حرکه نورالدین زنگی عضو اتاق عملیات فتح حلب) در مقابل نیروهای تحت فرماندهی سپاه پاسداران ایران.
تصاویر از اجساد افغان‌های جانباخته‌ی عملیات دیروز را در محل درگیری اینجا ببینید: ( هشدار: دارای تصاویر بسیار دلخراش ۱۸+)
https://goo.gl/4AtfyY

کارت شناسایی کاظم حسینی، افغان مقیم ایران عضو تیپ فاطمیون سپاه پاسداران، که در درگیری‌های دیروز با مخالفان مسلح سوری (شاخه‌ی حرکه‌نورالدین زنگی) جان باخته‌ است.
حمله‌ی ناموفق نیروهای تحت فرماندهی سپاه پاسداران ایران در روستای شیخ عقیل در جبل قبتان در غرب حلب طی روز گذشته با مرگ و اسارت (تصویر دوم) تنی چند از افغان‌های مقیم ایران همراه بوده است.

بقایای بمب خوشه‌ای RBK-500 PTAB-1M عمل‌نکرده‌ی جنگنده‌ی روسی، روستای الغنطو، حمص، امروز ۲۵ فوریه ۲۰۱۶
*فیلم: https://goo.gl/7kXU4G

افغان‌های اسیر در سوریه: به‌ حال خود رهاشدگان جنگ داخلی
در روزهای اخیر اخباری پیرامون سرنوشت چهار افغان مقیم ایران عضو تیپ فاطمیون سپاه پاسداران که یازده ماه پیش در جریان عملیات در نزدیکی شهر بصری‌الحریر در استان درعا بدست نیروهای وابسته به ارتش آزاد اسیر شدند منتشر شده است.
کسانی که از گذشته صفحه گزارش جنگ را تعقیب می‌کنند به یاد دارند که حيدر محمدي، سخي ميرالله قلي، عنايت حسيني و عباس وفايي در جنگ با گروه «فرقه‌ عامود حوران» جبهه جنوب ارتش آزاد (فیلم: https://goo.gl/anwjIU ) اسیر شدند و سپس به فاصله چند هفته فیلمی از آن‌ها منتشر شد که از مقامات ایران و حکومت اسد درخواست می‌کردند آن‌ها را مبادله کنند ( https://goo.gl/Oq8Hs5 )
گرچه مبادله‌ی اسرای نظامی ایرانی، لبنانی و سوری با زنان و کودکان زیر ۱۸ سال محبوس در زندان‌های حکومت سوریه امری رایج به شمار می‌رود، این تبادل در مورد افغان‌ها صادق نیست و غالبا به صورت سرگردان و بلاتکلیف برای مدت‌ها در اختیار مخالفان مسلح سوری باقی می‌مانند. شاخص‌ترین نمونه‌ی آن، مورد مرادعلی حمیدی است که در اکتبر ۲۰۱۴ اسیر شد ( https://goo.gl/Q720S1 ) نشریه‌ی اشپیگل آلمان در گزارشی از قول عبدالقادر فلاص عضو گروه مخالفان اسد در حلب برای مذاکره بر سر مبادله‌ی او نوشته بود:
«قبلا افسران سوری را با زندانی‌هایمان مبادله کرده‌ایم و حکومت هم به طور خاص آماده است که بر سر آزادی جنگجویان اسیر ایرانی و لبنانی مذاکره کند. اما برای افغان‌ها هیچ. با صلیب سرخ بین‌المللی هم مکاتبه کرده‌ایم ولی باز هم هیچ. این دو نفر احتمالا تا پایان جنگ با ما خواهند ماند. افسر ارتش سوریه پای تلفن در جواب درخواست مبادله به من گفت هر کار دلتان می‌خواهد باهاشان بکنید. می‌توانید بکشیدشان. اینها فقط مزدورند، می‌توانیم برایتان هزاران تن از آن‌ها را بفرستیم.»» ( https://goo.gl/16Yf3w )
در مورد این ۴ تن نیز به نظر می‌رسد ماجرایی مشابه تکرار شده است. در روزهای اخیر نخست رسانه‌های محلی به نقل از «عقاب مالک» از مقامات نظامی گروه عامود حوران گفته‌اند که درخواست آنان برای مبادله‌ی اسرای افغان از سوی ایران و دولت سوریه بی‌پاسخ مانده‌ است و پس از مدتها بلاتکلیفی قصد دارند این افراد را تحویل یک سازمان بین‌المللی دهند. پس از انتشار این خبر و واکنش‌ها، سرتیپ کاسم الحریری فرمانده‌ی این گروه اخبار پیرامون تحویل آنان را تکذیب کرد ( http://goo.gl/FZq3FA ) و به نظر می‌رسد سرنوشت به‌حال‌خود‌رهاشدگان افغان همچنان در حالت بلاتکلیفی قرار دارد.
فیلم زیر که به تازگی منتشر شده است و مربوط به دو روز پیش است این چهار تن را در مکان نگهداری آنان نشان می‌دهد.

ایران و محو پرجم از روی هواپیماهای انتقال جنگجو به سوریه
سپاه پاسداران به شکل گسترده شبه‌نظامیان شیعه‌ی عراقی را برای جنگ به خاک سوریه منتقل می‌کند و در این راه از هواپیما‌های ارتش ایران نیز کمک می‌گیرد.
تصاویر زیر شبه‌نظامیان سپاه بدر عراق را در فرودگاه بین‌المللی دمشق به هنگام این سفرهای انتقالی با یک هواپیمای C-130E ارتش ایران نشان می‌دهند.
همانگونه که در تصویر نخست مشخص است (دایره قرمز) پرچم ایران به عمد از روی دم هواپیما محو شده است، اما شماره سریال حک شده‌ کماکان قابل تشخیص است (5-8517). از روی این شماره می‌توان مشاهده کرد که این هواپیما در بانک اطلاعات داده‌ی هواپیماهای ‌‌سی-۱۳۰ جهان به نام خطوط هوایی ارتش ایران ثبت است: ( http://goo.gl/XqW6aB )

حمله‌ی کردها به شهرهای شمالی حلب
فیلیپ هاموند، وزیرخارجه‌ی بریتانیا:
«آنچه ما در طول هفته‌های گذشته دیده‌ایم شواهد بسیار آزاردهنده‌ای از همکاری نیروهای شبه‌نظامی کرد SDF با حکومت سوریه و نیروی هوایی روسیه است که ما را بطور مشخص درباره نقش کردها در میان همه‌ی این جریانات ناراحت کرده است.»
نطق در پارلمان، امروز ۲۳ فوریه ۲۰۱۶( http://goo.gl/YjAc8o )
* نیروهای کردSDF(عمدتا یگان‌های مدافع خلق کرد) در ادامه‌ی عملیات تهاجمی خود علیه مناطق عرب‌نشین تحت کنترل مخالفان اسد، که زیر پوشش حملات‌ نیروی هوایی روسیه و بمباران‌های شهری بشار اسد و شبه‌نظامیان متحد او انجام می‌شود، پس از تصرف شهر تل رفعت هدف دوم خود را مارع اعلام کردند. از نظر نظامی برای رسیدن به مارع نخست باید روستای شیخ عیسی در حدفاصل تل رفعت-مارع تصرف شود که به نظر می‌رسد مشابه موارد پیشین مربوط به این نیروها در شمال سوریه تا کنون امکان‌پذیر نبوده مگر آنکه نخست منطقه زیر بمباران ویران شده و سپس ویرانه‌های متروک برجا مانده از آوارگی هزاران ساکن آن توسط شبه‌نظامیان کرد فتح شود( تصاویر زیر روستای شیخ عیسی پس از ۱۵ بمباران هوایی طی روز گذشته را نشان می‌دهد)
نیروهای کرد در سلسله عملیات تهاجمی خود در این منطقه که به منظور ضمیمه کردن مناطق ترکمن/عرب‌نشین سوریه به خاک خود و تحقق هدف نهایی تشکیل «اقلیم خودمختار کردستان» انجام می‌گیرد، در جبهه مقابل «اتاق عملیات مارع» را دارند که عمدتا از نیروهای ارتش آزاد نظیر فرقه‌۱۳ یا لوا سلطان مراد تشکیل شده است. گروه‌های اسلامگرایی که در این اتاق نیز حضور دارند نظیر «حرکه نورالدین زنگی» یا «جبهه شامیه» از نظر ایالات متحده «میانه‌رو» تعریف شده‌اند و از معدود گروه‌های اسلامگرا در کل سوریه هستند که آمریکا اجازه‌ی استفاده‌ی آنان از موشک‌های تاو را صادر کرده است. در نتیجه رسانه‌های وابسته به دستگاه تبلیغات شبه‌نظامیان کرد که برای کم‌کردن حساسیت‌های ابتدایی درباره‌ی مقاصد کشورگشایانه‌، مخالفان را «النصره و احرارالشام» می‌خواندند، اکنون کمابیش از عبارات » تروریست‌های جهادی وابسته به ترکیه» استفاده می‌کنند. در مطلبی جداگانه در صفحه به وضعیت کردها در شمال سوریه پرداخته خواهد شد.
*عکس نخست کودک کشته شده بر اثر بمباران‌های هوایی روستای شیخ‌عیسی، ۲۲ فوریه ۲۰۱۶ را نشان می‌دهد. فیلم آن را اینجا ببینید: https://goo.gl/eVPWl1

اعضای ارتش آزاد (زیرشاخه‌ی جیش‌العزه) که در شمال حلب با نیروهای تحت فرماندهی سپاه پاسداران در حال جنگ‌اند، تصاویری از بدن‌های بی‌جان تنی چند از نیروهای ایرانی و افغان را منتشر کرده‌اند که طی درگیری‌های تله طاموره در نزدیکی شهرک حریتان کشته شده‌اند و اجساد آنان در محل باقی مانده است. از میان آنان، «حمزه کاظمی» قابل تشخیص است.
*تصاویر و فیلم‌ها دارای محتوای بسیار دلخراش +۱۸:
محل درگیری: https://goo.gl/CER29M
تصاویر اجساد در پزشکی قانونی حلب: https://goo.gl/mi6BGF
* پس از شناسایی، دفن توسط پرسنل پزشکی قانونی انجام گرفته تا زمان مبادله‌‌های احتمالی فرا رسد. یک نمونه از اجساد افغان‌های اعزامی ایران کشته شده در مزارع ملاح در دسامبر ۲۰۱۴ در پزشکی قانونی حلب را اینجا ببینید: https://goo.gl/hboK94