اگرچه مداخله‌ی نظامی روسیه و ایران در خاک سوریه به نفع حکومت بشار اسد به صورت رسمی در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۵ اعلام شد، با این حال این تاریخ نه زمان آغاز مشارکت فعال انان در جنگ، که تنها فازی جدید در جریان حضور مستمر آنان بود.
در فیلم زیر همسر هادی کجباف، عضو کشته‌شده‌ی سپاه پاسداران در سوریه، خاطره‌ای از او را در حین نبرد ملیحه (آوریل ۲۰۱۴) نقل می‌کند که نقش فرماندهان نظامی ایران و روسیه را در هدایت نبردهای سوریه نشان می‌دهد. طراحی عملیات تصرف شهرک ملیحه در غوطه شرقی دمشق (تحت کنترل مخالفان مسلح سوری و نه آنچنان که همسر کجباف می‌گوید داعش) یکی از نقاط عطف در چارچوب پیاده کردن طرح «گرسنگی یا زانو زدن» روی مردم جنوب و شرق دمشق بود که در ماه‌های بعد با مرگ ده‌ها تن از غیرنظامیان در جریان شدت گرفتن قحطی همراه شد.
ائتلاف ایران-اسد-روسیه در حقیقت چند هدف همزمان را از آن عملیات تعقیب می‌کردند؛ نخست با تصرف مزارع بزرگ ملیحه یکی از منابع تامین آذوقه‌ی مردم محاصره‌شده در غوطه‌شرقی دمشق قطع می‌شد(همچون کاری که به تازگی در شهرک داریا انجام شده است). از طرفی دیگر تونل‌های زیرزمینی که بین این منطقه و جنوب دمشق کشیده شده بود(عمدتا در فاصله ۳ تا ۵ کیلومتری شهرک ببیلا) مسدود می‌شد و حلقه محاصره غذائی جنوب دمشق تنگ‌تر می‌شد و در نهایت با عقب زدن مخالفان سوری از حومه‌ی جاده‌ی فرودگاه بین‌المللی دمشق، حاشیه‌ی امنی برای این ناحیه فراهم می‌گشت. این همان مسیری بود که دو سال قبل‌تر اتوبوس حامل ۴۸ عضو سپاه پاسداران ایران در آگوست ۲۰۱۲ در آن گرفتار حمله‌ی گروه لواء البراء ارتش آزاد شد و نفرات آن به اسارت گرفته شدند.
در فیلم زیر، بنابه روایت همسر هادی کجباف وی در جلسه با فرماندهان روسی و سوری گفته است با طرح او ملیحه را ظرف یک هفته «آزاد» خواهند کرد. با این حال ملیحه در عمل به صحنه‌ی یکی از فرسایشی‌ترین نبردهای جنگ داخلی تبدیل شد و از آغاز حمله‌ی همه‌جانبه ارتش سوریه با مشارکت فعال افغان‌های تیپ فاطمیون سپاه پاسداران، حزب‌الله لبنان و عراقی‌های لواء ابوالفضل‌العباس، تا تصرف کامل ان چهار ماه و یک هفته به طول انجامید.(۳ آوریل تا ۱۴ آگوست ۲۰۱۴)
