ترجمه سرمقاله روزنامه لیبراسیون فرانسه پیرامون حمله شیمیائی ارتش سوریه به خان شیخون، ۵ آوریل ۲۰۱۷:
«تصاویری که از سوریه به دست ما می‌رسند و جائی را نشان می‌دهند که یک حمله شیمیایی یکصد تن را کشته است غیرقابل تحمل‌اند. نمی‌توان آن‌ها را تاب آورد. این کودکان خفه‌شده از استنشاق گاز با چشمان تماما باز و وحشتزده‌شان به ما این نکته را یادآوری می‌کنند که در چندین هزار کیلومتری اینجا در حالی که ما داریم عیش اولین روزهای بهار را می‌بریم، مردمی به تمامی در سکوت جمعی کشتار می‌شوند. و بدتر اینکه تنها این عکس نیست.
بدتر این است که این تصویر کاملا شبیه عکس‌هایی است که چهار سال پیش گرفته شدند؛ در سال ۲۰۱۳ زمانی که رژیم سوریه برای اولین بار سلاح شیمیایی را علیه مردم خودی به کار گرفت. دمشق و مسکو هرچه بگویند، شاهدین عینی انگشت را در این کشتار به سمت بشار اسد اشاره می‌روند. پس سوالی حیاتی مطرح می‌شود؛ روسها که در سال ۲۰۱۳ ضامن انهدام مکان تسلیحات شیمیایی سوریه شدند چه کار کردند؟ ظاهرا کار را انجام ندادند. از روی سهو یا عمدا؟ دقیقا این ضمانت بود که بمباران‌های پیش‌بینی‌شده توسط آمریکایی‌ها و فرانسوی‌ها را متوقف کرد و این حمایت قوی بود که سبب شد بشار اسد از آن زمان تا کنون مردم خودش را در کمال بی‌عقوبتی بکشد بی‌آنکه هیچ رئیس‌جمهوری در کل کره زمین بخواهد یا برسد او را متوقف کند.
شش سال است که مناسبات قدرت، بزدلی‌ها و ناکارآمدی‌ها مسیر هرگونه امیدی را برای خروج از منازعه‌ای که بیش از ۴۰۰ هزار کشته برجا گذاشته است مسدود کرده‌اند. بدتر این است که این عکس‌ها بدون شک آخرین عکس‌ها نخواهند بود. جامعه جهانی در بن‌بست کامل است، بشار اسد را جنون فرا گرفته و مسکو از رها کردن او تحت عنوان اینکه تهدید واقعی جهادی‌ها بدتر است، امتناع می‌کند. اروپا بی‌رمق شده است؛ دو تکیه‌گاهش فرانسه و آلمان، به خاطر کمپین‌های انتخاباتی فلج شده‌اند و آمریکایی‌ها تحت ریاست‌جمهوری دیوانه‌ای هدایت می‌شوند که نمی‌دانیم ترجیح می‌دهد مداخله کند یا بر کنار بماند. بدتر، این بی‌عقوبتی است. شرمی بی‌پایان.»
منبع: https://goo.gl/Dz2Fkk
* تصویر از صفحه اول روزنامه لیبراسیون با تیتر «کودکان اسد» به خاطر دلخراش بودن توسط صفحه گزارش جنگ تار شده است. نسخه اصلی تصویر را اینجا ببینید: https://goo.gl/gQuMcA
