فعالان رسانه‌ای مخالف اسد و انفجار اتوبوس ساکنان فوعه و کفریا؛ در دوراهی انجام وظیفه یا ادای مسئولیت انسانی
انفجار فرقه‌ای دلخراش ماشین بمب‌گذاری شده در کنار اتوبوس ساکنان دو شهرک شیعه‌نشین کفریا و فوعه در راشدین در غرب حلب، روز گذشته در راشدین منطقه تحت کنترل مخالفان رخ داد. جایی که علاوه بر شبه‌نظامیان گروه‌های مسلح ناظر بر اجرای توافق(که شماری از آنان در میان کشته‌شدگان هستند)، بسیاری از خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای محلی مخالفان حضور داشتند تا به محض حرکت و ورود اتوبوس‌ها به منطقه تحت کنترل دولت خبر آن را مخابره کنند. در حالی که همزمان در آن سو، ساکنان دو شهرک مضایا و زبدانی در اتوبوس‌ها در مناطق تحت کنترل دولت منتظر اجازه خروج بودند.
در لحظه‌ای که انفجار مرگبار رخ داده است (اگر از گمانه‌زنی‌ها پیرامون نقش حکومت اسد صرف نظر شود، بیشتر انگشت اتهام‌ها به سوی لواءالاقصی داعش به عنوان عامل) به دلیل حضور آن فعالان رسانه‌ای، تمام تصاویری که از این حادثه مخابره شده است تعلق به این دسته از گزارشگران دارد. همچنان که تیم‌های امدادی حاضر در صحنه را علاوه بر هلال‌احمر، کلاه‌سفید‌ها و بنیاد پزشکی SAMS تشکیل داده‌اند که در مناطق تحت کنترل مخالفان عمل می‌کنند و درمانگاه‌های وابسته به آنان در ادلب وظیفه‌ی معالجه‌ی اغلب مصدومان حادثه را برعهده داشته‌اند. علاوه بر اینکه اجساد قربانیان نیز در پزشکی قانونی این ناحیه نگهداری میشود.(از این رو رسانه‌های غربی نیز آمار را به نقل از آنان اعلام کرده‌اند)
اما حادثه دیروز، که مرگ یکی از آن فعالان رسانه‌ای به نام احمد الحسن ملقب به ليث الحلبي را نیز رقم زد، بار دیگر این پرسش قدیمی را پیرامون وظیفه‌ی اخلاقی خبرنگاران و عکاسان زنده کرد که در میانه‌ی رخداد فجایع بشری، اولویت با بازتاب حوادث است یا کمک به قربانیان؟ این مسئله آنجا اهمیتی دوچندان می‌یابد که در نظر گرفت سرنوشت ساکنان شیعه‌ی فوعه و کفریا در دو سال گذشته در قلب دستگاه تبلیغات جنگ فرقه‌ای افراطی‌های طرفین قرار داشته است.
تصاویر زیر شماری از این فعالان رسانه‌ای سرشناس را، شامل عبدالقادر حباک و ادهم ابوالحسام، که برای سال‌ها به پوشش اخبار بمباران‌ها و مرگ غیرنظامیان در شهرهای تحت کنترل مخالفان پرداخته‌اند، به هنگام حمله‌ی دیروز نشان می‌دهد که دوربین را به کناری گذاشته‌اند.
