جابجایی اجباری ساکنان غوطه شرقی دمشق پس از ۴ سال محاصره، گذرگاه حموریه، ۱۵ مارس ۲۰۱۸، https://goo.gl/5f2iYF
از متن گزارش کمیساریای پناهندگان سازمان ملل:«اغلب مردمی که با آنان در مرکز دویر[محل تجمیع آوارگان ] مصاحبه شده است مبتلا به عفونتهای شکمی، انواع هپاتیت، بیماریهای پوستی و ناراحتیهای روان بودهاند که به دلیل سالها کمبود دسترسی به دارو و تجهیزات درمانی ایجاد شده است. اکثر کودکان و زنان از شپش و بیماری انگلی پوستی رنج میبردند و بسیاری دارای سوءتغذیهی شدید و متوسط هستند» (گزارش ۱۷ مارس ۲۰۱۸، https://goo.gl/V4EWAF )
مطابق آمار سازمان ملل تا کنون قریب ۲۰ هزار نفر از ساکنان غوطه بیرون ریخته شدهاند. سه ماه پس از تخلیه شهروندان حلب شرقی به همین شیوه، سازمان ملل در گزارش خود بیخانمانسازی ساکنان را مشمول مادهی ‹جابجایی اجباری› ، جنایت جنگی خواند.( https://goo.gl/uNOlPi )
الکس وایتینگ دادستان سابق دیوان بینالمللی کیفری:«اگر به شهروندان گفته شود که یا باید منطقه را ترک کنند یا خطر هدفقرارداده شدن عمدی بوسیله نیروهای نظامی را بپذیرند؛ این رخداد ذیل جابجایی اجباری تعریف میشود. کلمه «اجبار» در جابجایی اجباری، معنایی فراتر از اجبار فیزیکی دارد و شامل تهدید به اعمال زور، تحمیل اضطرار یا ترس از خشونت و شدت رفتار میشود.» ( https://goo.gl/R9ckuo )